रोजचे आयुष्य

रोजचे आयुष्य.....
रोजच सकाळी आम्ही लवकर उठतो,
घड्याळाशी स्पर्धा करत
त्यालाही कधी कधी मागे टाकतो...
धावपळ अशी रोजचीच झाली,
नवीन असं काहीच त्यात नाही.......
              अंक मोजा,शब्द लिहा,
               गणित सोडवा,पाठ वाचा,
               प्रश्नांची उत्तरे शोधा,
              कधी उत्तरांनाच प्रश्न विचारा...
              धांदल रोजचीच ही अभ्यासाची,
              नवीन असं काहीच त्यात नाही.......
माहिती भरा, कागद रंगवा,
ऑनलाईन राहत स्मार्ट व्हा...
ट्रेनिंग,मीटिंग तर असतेच नेहमी,
मधूनच लागते कधी शिबिराची वर्णी...
आला जी.आर,गेला जी.आर,
चर्चासुद्धा ही रोजचीच झाली,
नवीन असं काहीच त्यात नाही....
               रोजचेच असले सारे जरी,
               ऊर्जा मात्र असते रोजच नवी....
               अपेक्षेने आपल्याकडे पाहणारी,
               चिमुकली नजर भिरभिरणारी......
इवल्याशा त्या डोळ्यांमध्ये,
स्वप्ने उद्याची डोकावणारी....
या पंखांना बळ देण्या सज्ज नेहमी,
तुमच्यासारखी माणसे धडपडणारी.....
              म्हणून वाटते,
               रोज रोज जरी तेच असले,
               नवीन जरी त्यात काही नसले....
                नसण्यातील असण्याला शोधत जावे,
                रोजचेच आयुष्य रोजच नव्याने जगत जावे...........
                                   श्वेता पोळ-गिजरे
                     (समस्त शिक्षकांसाठी एका शिक्षिकेकडून)